Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Ουρανίου το ανάγνωσμα…

…Μέρος δεύτερο.
Του Σαράντη Δημητριάδη (Oμότιμος καθηγητής γεωλογίας του ΑΠΘ) 
Σαράντης ΔημητριάδηςΠριν λίγες μέρες συνάντησα κάποιο φίλο μου κιλκισιώτη ο οποιος, σχολιάζοντας το προηγούμενο δημοσίευμά μου για το θέμα του ουρανίου, μου είπε πως ενώ έκανα μια σειρά από λογικές επισημάνσεις για τη διαδοχή κάποιων γεγονότων, κατέληξα τελικά σε λάθος συμπέρασμα. Μου είπε πως ο ίδιος, αντίθετα από εμένα, διατηρεί ακόμα πολλές επιφυλάξεις και καθόλου δεν πείσθηκε ότι δεν υπήρξε κάποιος “ειδικός χειρισμός” ή “χειρισμός ειδικής κατάστασης” -δεν θυμάμαι ακριβώς ποιόν από τους δύο όρους χρησιμοποίησε- από μέρους του ΥΠΕΚΑ στο στάδιο της προετοιμασίας της προκήρυξης του διαγωνισμού εκμίσθωσης του μεταλλευτικού χώρου στα Κρούσια. Μου είπε ακόμα πως οφείλω ευχαριστίες στον george, που παρενέβει με τον πιο τηλεγραφικό τρόπο που θα μπορούσε να γίνει, προσθέτοντας έναν ακόμα σημαντικό κρίκο την αλυσίδα των γεγονότων που είχα ιστορήσει. Μάθαμε έτσι συμπληρωματικά, μετά την παρέμβαση του george, πως μεταξύ της κατάθεσης της ερώτησης της κυρίας Καϊλή προς το ΥΠΕΚΑ στις 28-4-2011 και της έγγραφης απάντησης σ’ αυτήν του κ. Μανιάτη στις 25-5-2011, μεσολάβησε στις 5-5-2011 η από μέρους του ΥΠΕΚΑ (με υπογραφή του κ. Μανιάτη) επανασυγκρότηση της επιτροπής που θα αξιολογούσε μέσα στο χρονικό διάστημα μεταξύ Μαϊου του 2011 και Ιουλίου του 2012 τους εξηρημένους υπέρ του Δημοσίου μεταλλευτικούς χώρους και θα κατέθετε το τελικό της πόρισμα στις 30-6-2012. Όλοι βέβαια συμφωνούμε του είπα στο σημείο αυτό πως τέτοιες επιτροπές συνηθίζεται να συγκροτούνται, ανασυγκροτούνται ή και να επανασυγκροτούνται, μέχρι να καταλήξουν στη σύνθεση εκείνη που εγγυάται ότι θα γίνει κατά τον καλύτερο τρόπο η δουλειά που τους ανατίθεται.

Οφείλω να σας ομολογήσω από την αρχή, πριν ιστορήσω παραπέρα τη συζήτηση που ακολούθησε, πως αυτός ο κιλκισιώτης φίλος μου είναι, αντίθετα από εμένα, οπαδός των σεναρίων συνωμοσίας.
Μου είπε λοιπόν στη συνέχεια πως η με τη μορφή απάντησης στο ερώτημα της κ. Καϊλή έγγραφη δήλωση του πρώην Υφυπουργού ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη στη Βουλή (βασισμένη σε σχετική γνωμοδότηση του ΙΓΜΕ), οτι δηλαδή δε σχεδιάζεται πια γενικά και για όλη τη χώρα περαιτέρω έρευνα για αναζήτηση κοιτασμάτων ουρανίου μια και τέτοια δεν υπάρχουν ούτε μας χρειάζονται, δεν έχει νομικό αντίκρυσμα, δεν απενεργοποιεί με λίγα λόγια το άρθρο 143 του Μεταλλευτικού Κώδικα, και ειδικότερα την περίπτωση γ του άρθρου αυτού που αφορά την απαγόρευση αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης από ιδιώτες ορυκτών υλών που περιέχουν σε εκμεταλλεύσιμες ποσότητες ραδιενεργά στοιχεία.
Τον διέκοψα και του αντέκρουσα ότι αυτό ίσα–ίσα ενισχύει τη δική μου άποψη∙ ότι δηλαδή βεβαίως και δεν υπήρξε, μια που δε χρειαζόταν, μεθόδευση ή ειδική σχεδίαση∙ υπήρξε μόνο μια αθώα επισήμανση από μέρους του τότε Υφυπουργού κ. Μανιάτη, ως απάντηση σε ένα αθώο ερώτημα που του ετέθη από μια, όπως φαίνεται, ειδικά ενδιαφερόμενη για το θέμα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων ουρανίου στην Ελλάδα συνάδελφό του και ηδη πρώην βουλευτίνα. Είμαι δε βέβαιος του είπα, ότι από σύμπτωση, ή για άλλους άσχετους πάντως λόγους, έτυχε να γίνει μεταξύ της ερώτησης της κ. Καϊλή και της απάντησης του τότε Υφυπουργού η ενδιάμεση επενασυγκρότηση της επιτροπής αξιολόγησης των Δημόσιων μεταλλευτικών χώρων, που το πόρισμά της, σε ό,τι αφορά ειδικά την περίπτωση του Κιλκίς, κατατέθηκε και πάλι από σύμπτωση μια εβδομάδα πρίν την προκήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού που αφορούσε το μεταλλευτικό χώρο των Κρουσίων, ένα δε ολόκληρο χρόνο πριν τη λήξη της προθεσμίας που είχε στη διάθεσή της η επιτροπή για να καταθέσει το όποιο τελικό της πόρισμα. Για πρώτη και μοναδική φορά, του επεσήμανα, το κράτος λειτούργησε με ταχύτητα που πλησίαζε εκείνη του φωτός, και αυτό είναι πολύ σπουδαίο, μια και δείχνει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της πολιτείας για την ανάπτυξη της περιοχής σας. Ο φίλος μου με κοίταξε λίγο παράξενα, αμφιβάλλοντας, όπως διαισθάνθηκα, για το επίπεδο της νοημοσύνης μου.
Μα αγαπητέ μου, μου είπε, δεν το βλέπεις πως η μεθόδευση, την οποία εγώ διακρίνω καθαρά, δεν αποσκοπούσε στην απενεργοποίηση της περίπτωσης γ του άρθρου 143 του Μ.Κ., που εξάλλου μόνο με άλλο νόμο μπορεί να απενεργοποιηθεί ή τροποποιηθεί και όχι με μια έγγραφη απάντηση στη Βουλή ενός Υπουργού ή Υφυπουργού;
Τότε, του λέω, σε τι αποσκοπούσε η κατά εσένα μεθόδευση, αν υποθέσουμε ότι υπήρξε τέτοια;
Αποσκοπούσε, μου λέει, στο να υπάρχει έτοιμη μια αξιοπρεπής δικαιολογία, ένα εύλογο άλοθι, ένα συχωροχάρτι ή ξόρκι αν θες, στα χέρια της μόλις τότε επανασυγκροτηθείσας επιτροπής αξιολόγησης, ώστε στην προκήρυξη του διαγωνισμού εκμίσθωσης που ακολούθησε αμέσως μετά να μη γίνει η οποιαδήποτε επισήμανση για την παρουσία ουρανίου στις πορφυρικές εμφανίσεις των Κρουσίων. Όπως καταλαβαίνεις, αν υπήρχε η επισήμανση αυτή, θα δημιουργούσε ένα σωρό απρόβλεπτες, ή μάλλον εύκολα προβλέψιμες δυσκολίες στην προχώρηση του διαγωνισμού και στην υλοποίηση της επένδυσης. Μια τέτοια επισήμανση θα όφειλε όμως να γίνει οπωσδήποτε, εάν δεν είχε κατατεθεί επίσημα στη Βουλή, σε προγενέστερο και ανύποπτο χρόνο βεβαίως βεβαίως, η σχετική γνωμάτευση του ΙΓΜΕ και η διευκρινιστική απάντηση του τότε Υφυπουργού ΠΕΚΑ. Με ήδη υφιστάμενη όμως τη δήλωση αυτή, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η επισήμανση για την ύπαρξη ουρανίου στα Κρούσια, δεν ήταν (και δεν είναι) καθόλου απαραίτητη. Καταλαβαίνεις λοιπόν τώρα; Βλέπεις, εκτός από το εμπλουτισμένο και το απεμπλουτισμένο ουράνιο υπάρχει και το “ξεπλυμένο” ή “πνιγμένο” (το φτου δε λέμε τ’ όνομά του) ουράνιο, συμπλήρωσε ο αθεόφοβος και αρεσκόμενος σε θεωρίες συνομωσίας φίλος μου.
Οφείλω να ομολογήσω ότι μπερδεύτηκα λίγο, και προς στιγμή κλονίστηκε η πίστη μου για το ότι η όλη διαδικασία προετοιμασίας της προκήρυξης του διεθνούς διαγωνισμού εκμίσθωσης του μεταλλευτικού χώρου στα Κρούσια υπήρξε από κάθε άποψη άψογη και άσπιλη. Σκέφτηκα γρήγορα, ψάχνοντας για αντεπιχειρήματα που θα αντέκρουαν την κακοπιστία και την συνομωσιολογική προσέγγιση με την οποία έβλεπε την υπόθεση ο φίλος μου. Πρόχειρα κατέφυγα σε ό,τι μου ήρθε στο μυαλό εκείνη την ώρα.
Είναι δυνατόν, του λέω, από τους 120 διαθέσιμους Δημόσιους μεταλλευτικούς χώρους να έχει επιλεγεί σε χρόνο dt, από την μόλις μάλιστα τότε επανασυγκροτηθείσα επιτροπή, και κατά απόλυτη προτεραιότητα επί πλέον, ο μεταλλευτικός χώρος των Κρουσίων, παρά τα σχετικά προβλήματα λόγω της γνωστής, έστω και σε λίγους μόνο, παρουσίας του ουρανίου εκεί, που εσύ λες ότι οδήγησαν το ΥΠΕΚΑ σε όχι και τόσο ορθόδοξες μεθοδεύσεις, με ουσιαστικά αβέβαιη δε, όπως υποστηρίζει το ίδιο το ΥΠΕΚΑ, την όλη πορεία της επένδυσης;
(για το τελευταίο, του διάβασα απόσπασμα από το κείμενο της απάντησης του νυν Υφυπουργού ΠΕΚΑ κ. Α. Παπαγεωργίου στην κατατεθείσα ερώτηση των τριών βουλευτών του νομού: «Τα γνωστά βεβαιωμένα αποθέματα ως έχουν πλησιάζουν αλλά δεν επαρκούν για μια μακρού χρόνου βιώσιμη επένδυση. Βρισκόμαστε σε πρώιμο στάδιο μεταλλευτικής έρευνας και η εκμίσθωση δίνει την ευκαιρία στην έρευνα να προχωρήσει και να ολοκληρωθεί για να υπάρξει πιθανότητα να βρεθούν ικανά εκμεταλλεύσιμα αποθέματα και τότε και μόνον τότε θα είναι δυνατή η σύνταξη επενδυτικού σχεδίου, οικονομοτεχνικής και αναπτυξιακής μελέτης»).
Δεν μπορεί πρόσθεσα, κάτι παραπάνω θα ξέρει το ΥΠΕΚΑ, που εμείς δεν το ξέρουμε, για να επιλέξει με αστραπιαία ταχύτητα μεταξύ των 120 διαθέσιμων προς εκμίσθωση αυτόν τον συγκεκριμένο μεταλλευτικό χώρο κατά απόλυτη προτεραιότητα, παρά δε τις σημαντικές δυσκολίες υλοποίησης που εσύ βλέπεις και που οφείλω να ομολογήσω ότι αναδεικνύονται και από το απόσπασμα της απάντησης του κ. Υφυπουργού που τώρα μόλις σου διάβασα. Τι διάβολο, πόσο περισσότερες δυσκολίες, αμφιβολίες και εμπόδια υλοποίησης υπάρχουν για τους υπόλοιπους 119 Δημόσιους μεταλλευτικούς χώρους, ώστε να μείνουν αυτοί προς το παρόν -ή για πάντα- στο ράφι; Και είδες που άφησαν στη μπάντα για χάρη των Κρουσίων και το διαγωνισμό που θα αφορούσε τις εξορύξεις στο Πάϊκο; Βέβαια, μας υπενθύμισαν με την απάντηση του νυν υφυπουργού ΠΕΚΑ στους τρεις βουλευτές του νομού, πως δεν πρέπει να ανησυχούν στον αδελφό δήμο, και πως αυτή η εξαίρεση ήταν προσωρινή, σύντομα δε θα επανέλθουν και επ’ αυτού με νέο διαγωνισμό εκμίθωσης. Αναρωτιέμαι βέβαια, και διαφώτισέ με αν μπορείς, γιατί αυτή η τόσο κολακευτική προτίμηση για το Κιλκίς και τα Κρούσια και γιατί αυτή η τόσο ευεργετική για εμάς μεγάλη σπουδή για την έναρξη των εξορύξεων και της εκμετάλλευσης;
Και πάλι ο φίλος μου με κοίταξε με εκείνο το βλέμα αμφισβήτησης της νοημοσύνης μου. Αστειευόμενος δε, όπως κατάλαβα εκ των υστέρων, μου είπε:
Μα είναι προφανές αγαπητέ μου φίλε. Επιλέχθηκε κατά απόλυτη προτεραιότητα και εσπευσμένα η μεταλλευτική επένδυση στα Κρούσια για να συμπέσει η έναρξη των σχετικών εργασιών με τα εκατοντάχρονα της ενσωμάτωσης του Κιλκίς στον κορμό της Ελλάδας. Οπότε, και για λόγους οικονομίας χρημάτων και πυρομαχικών, αντί πανηγυρικών κανονιοβολισμών θα έχουμε περί τον Ιούνιο του 2013 τις πρώτες εξορυκτικές εκρήξεις να αντιλαλούν στα Κρούσια. Βρήκα ευλογοφανή την εξήγησή του. Αυτός όμως και πάλι κούνησε το κεφάλι του, προφανώς και πάλι επιτιμητικά για το επίπεδο της νοημοσύνης μου.
Άκου φίλε μου, μου λέει, σκέψου τι μας λέει ο νυν Υφυπουργός ΠΕΚΑ απαντώντας στους τρεις βουλευτές του νομού. Μας λέει λοιπόν ότι βρισκόμαστε σε πρώιμο στάδιο της μεταλλευτικής έρευνας, και ακόμα μας λέει ότι δεν έχει διασφαλιστεί καν η πιθανότητα να βρεθούν ικανά εκμεταλλεύσιμα αποθέματα, ώστε τότε και μόνον τότε να είναι δυνατή η σύνταξη επενδυτικού σχεδίου, καθώς και οικονομοτεχνικής και αναπτυξιακής μελέτης, αυτό δεν μας λέει;
Μια χαρά τα λέει ο κ Υφυπουργός αντέτεινα. Κουβαλάει μικρό καλάθι και το ίδιο πρέπει να κάνουν για το σχετικό θέμα και όλοι οι πολίτες του Κιλκίς, όπως ήταν εξάλλου, αν θυμάσαι, και η προτροπή του Διευθυντή του ΙΓΜΕ σε εκείνη την αξέχαστη και τόσο διαφωτιστική λαϊκή ενημέρωση από μέρους του ΥΠΕΚΑ στις 6-2-2012. Να γίνει λοιπόν η έρευνα και αν με το καλό βγάλει λαγό, τότε θα έχουμε όλη την άνεση και το χρόνο να το συζητήσουμε το θέμα, να συμφωνήσουμε ή όχι και να προχωρήσουμε στα επόμενα. Υπάρχει πιο λογική προσέγγιση;
Φίλε μου, μου λέει, αν είναι έτσι, πες μου σε παρακαλώ, γιατί ο διαγωνισμός έγινε για έρευνα και εκμετάλλευση μαζί, πακέτο, και όχι μόνο για συνέχιση και ολοκλήρωση της έρευνας, όπως συνήθως γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις, μια που όπως λέει το ΥΠΕΚΑ η έρευνα βρίσκεται ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο, ενώ δεν είναι επίσης καθόλου εξασφαλισμένη η πιθανότητα να βρεθούν ικανά εκμεταλλεύσιμα αποθέματα, με τόσες δηλαδή αβεβαιότητες παρούσες, και μάλιστα χωρίς εκπονημένες οικονομοτεχνικές και αναπτυξιακές μελέτες;
Στο σημείο αυτό θύμωσα πολύ με την κακοπιστία του, διέκοψα τη συζήτησή μας και έφυγα αναλογιζόμενος πόσο μερικοί άνθρωποι θέλουν να βλέπουν παντού ύποπτες σκοπιμότητες και να εφευρίσκουν συνωμοσιολογικά σενάρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου