Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα: «Ένα περιβαλλοντικό τσουνάμι;»

Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο με ημερομηνία 19 Ιουνίου του 2009, το οποίο προέβλεπε  «προφητικά» αρκετά από όσα συμβαίνουν με γοργούς ρυθμούς σήμερα:  

Το ποτάμι χωρίς ΜΥΗΕ

 

Το ποτάμι με ΜΥΗΕ

Ακολουθεί το άρθρο:

Λέγοντας υδραυλική ενέργεια εννοούμε την ενέργεια που παράγεται από την μετακίνηση του γλυκού νερού από τους ποταμούς και τις λίμνες. Το νερό από τη φύση του αποκτάει μεγάλη κινητική ενέργεια κατά τη ροή από περιοχές με μεγάλο υψόμετρο σε περιοχές με χαμηλότερο υψόμετρο. Η εκμετάλλευση αυτής της κινητικής ενέργειας μπορεί να γίνει με την κατασκευή υδροηλεκτρικών έργων, τα οποία μας δίνουν την δυνατότητα να μετατρέπουμε αυτήν την ενέργεια σε μηχανική και έπειτα σε ηλεκτρική. 

Ας μην βιαστεί κάποιος να μας κατηγορήσει πως είμαστε ενάντια στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Όχι, κάθε άλλο. Πιστεύουμε πως η χρήση τους και η σε βάθος χρόνου επικράτησή τους είναι επιβεβλημένη, μιας και η σημερινή καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, έχει μεγάλες επιπτώσεις στη μόλυνση της ατμόσφαιρας. Επίσης αποτελεί μια απ’ τις αιτίες, στις οποίες οφείλεται η αλλαγή του κλίματος, που όλοι πλέον παραδέχονται πως έχει ξεκινήσει.

Αυτό που θέλουμε να διασφαλίσουμε με την κίνησή μας αυτή είναι, πως οι ενέργειες που θα γίνονται από την Πολιτεία για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, θα γίνονται βάσει προσεκτικού κεντρικού σχεδιασμού, ο οποίος σχεδιασμός θα κινείται στα πλαίσια της βιώσιμης – αειφόρου ανάπτυξης, όχι μόνο εθνοκεντρικά, αλλά και τοπικά, με σεβασμό τόσο στο περιβάλλον, όσο και στο δικαίωμα ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών. 

Είναι γεγονός, πως όλο και περισσότεροι επισκέπτονται την ελληνική ύπαιθρο, για να βρεθούν κοντά στη φύση, να πεζοπορήσουν σε μονοπάτια, να διαπλεύσουν ποτάμια, να καταρριχηθούν σε φαράγγια, ν’ ανέβουν παλιά πέτρινα γεφύρια, να βρεθούν σε μέρη μοναδικής φυσικής ομορφιάς όπως είναι η Γουμένισσά μας. Ν’ ακούσουν πουλιά και να δουν ζώα, που μόνο στην τηλεόραση έχουν αξιώσει να δουν, να χαθούν γενικότερα μέσα στην αγνότητα της φύσης.

Μπορούμε να το στερήσουμε αυτό από τους Έλληνες; Θέλουμε να τους «μαντρώσουμε» στις μεγαλουπόλεις; Γιατί με το να γεμίσουμε την ελληνική ύπαιθρο με εργοτάξια για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια, με το να κάνουμε από δυο φράγματα σε κάθε ποτάμι και ν’ ανοίξουμε δρόμους μέσα από τα δάση, για να μεταφέρουν οι νταλίκες τα μηχανήματα, θ’ ανοίξουμε τόσο μεγάλες πληγές στη φύση μας, που πλέον κανένας δεν θα θέλει να την επισκεφθεί όπως παλιά. Κι όταν καταφέρουμε ν’ απομακρύνουμε τους ανθρώπους απ’ τη φύση, οι ομορφιές κι οι χάρες της γρήγορα θα ξεχαστούν.

Όλα θα είναι πιο εύκολα πλέον. Οι άνθρωποι μαντρωμένοι στις πόλεις τους, μπροστά στο «χαζοκούτι», να βλέπουν τι μπορούν ν’ αγοράσουν στο πολυκατάστημα της γειτονιάς τους και η ύπαιθρος παρατημένη, απαξιωμένη, νεκρή. Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος από το να κάνεις τον άνθρωπο να μην ενδιαφέρεται γι αυτό; Το φυσικό περιβάλλον θα καταντήσει ένα μεγάλο εργοστάσιο ενέργειας, μια σειρά δεξαμενών νερού καθ’ οδόν προς τις μεγαλουπόλεις.

Αυτό είναι το όνειρό μας για τη Γουμένισσα του 21ου αιώνα;

Τα στοιχεία που σας παραθέτουμε  είναι από την ιστοσελίδα «Φίλοι των ελληνικών ποταμών στην Ελλάδα!»

ΜΟΝΑΔΕΣ Α.Π.Ε. ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΥΝΔΕΣΗΣ

1. ΝΕΓΑΑΚ Α.Ε.
τοποθεσία ΜΑΥΡΟ ΡΕΜΑ Δ.Δ. ΚΑΡΠΗΣ Ισχύς (MW) (1,53)
Μητ. Αδειών ΑΔ-00930 Ημερ. Εκδοσης 12/05/06 Αριθ. Αίτησης Γ-00842

2. ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΣΤΑΝΕΡΗ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑΣ ΚΙΛΚΙΣ Α.Ε.
τοποθεσία ΜΕΓΑΛΟ ΡΕΜΑ ΚΑΣΤΑΝΕΡΗΣ Ισχύς (MW) (1,2)
Μητ. Αδειών ΑΔ-00689 Ημερ. Εκδοσης 02/06/04 Αριθ. Αίτησης Β-00202

 

Στα 400 πλησιάζουν αισίως τα Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα που θα «σώσουν» την Ελλάδα και το «Περιβάλλον». Από αυτά τα 250 έχουν ήδη πάρει την Άδεια Παραγωγής, ενώ τα υπόλοιπα αναμένουν την γνωμοδότηση της ΡΑΕ. Η ελλιπής αυτή περιγραφή της θέσης κατασκευής, αλλά και των υπολοίπων στοιχείων που περιγράφουν το μέγεθος του έργου, θα πρέπει να γίνονται γνωστά εγκαίρως στο δημόσιο, ώστε να μπορούν οι υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι να εκφράζουν τις όποιες ενστάσεις τους. Σαράντα (40) από τα ΜΥΗΕ  επηρεάζουν άμεσα τα μεγάλα ποτάμια,  ενώ άλλα επηρεάζουν μικρότερα φαράγγια, που όμως είναι συνηθισμένες οι πεζοπορικές διασχίσεις.

Μήπως ήλθε η ώρα να δηλώσουμε πως είμαστε κι εμείς εδώ;
Υδροηλεκτρικά Έργα και Τουρισμός. Μπορούν να συνυπάρξουν;